Veel mensen vallen voor de labradoodle, omdat ze ‘niet verharen’ en dus ideaal zouden zijn voor mensen met een allergie. Maar klopt dat eigenlijk wel? Of is het vooral een hardnekkige mythe die te vaak wordt herhaald? Tijd om het rustig en feitelijk te bekijken: wat zegt de wetenschap, en wat merken baasjes in de praktijk?
Allergieën & honden: wat veroorzaakt het?
De meeste mensen zijn niet allergisch voor hondenharen zelf, maar voor het eiwit Can f 1. Dat zit in huidschilfers, speeksel en urine van alle honden — dus ook van Labradoodles. Dat eiwit komt via kwispelende staarten, vachtverzorging en knuffelmomenten in huis terecht.
- Honden die minder verharen, verspreiden mogelijk iets minder huidschilfers in de lucht.
- Regelmatig wassen en borstelen kan de hoeveelheid allergenen in huis beperken.
- Maar: volledig “hypoallergeen” is geen enkel hondenras.
Dat laatste wordt ook bevestigd in meerdere onderzoeken. In een studie uit 2012, gepubliceerd via het Amerikaanse National Institutes of Health, werd geen significant verschil gevonden tussen huizen met zogenoemde ‘hypoallergene honden’ en gewone honden als het gaat om het niveau van allergenen in de lucht.1
Wat zegt onderzoek over de labradoodle?
Wetenschappers hebben nog maar beperkt onderzoek gedaan naar Labradoodles specifiek. De paar beschikbare studies tonen aan dat sommige individuele honden iets minder allergenen produceren, maar gemiddeld is er geen statistisch bewijs dat Labradoodles structureel minder allergenen afgeven dan andere rassen.2
Toch melden veel mensen met milde allergie dat ze bij een Labradoodle minder klachten ervaren. Dat kan te maken hebben met drie factoren:
- Vachttype: doodles met een dichte, wolachtige vacht verliezen minder losse haren, waardoor huidschilfers minder snel verspreid raken.
- Verzorging: regelmatig wassen, borstelen en stofzuigen helpt de hoeveelheid allergenen in huis te beperken.
- Individuele gevoeligheid: elke allergie is anders — wat bij de één goed gaat, kan bij een ander alsnog klachten geven.
Wil je meer leren over de verschillende vachttypes? Bekijk onze Rasbeschrijving of lees onze Verzorgingstips voor een gezonde, goed onderhouden vacht.
Praktijkervaring van eigenaren
Veel doodle-eigenaars met een lichte allergie merken dat het thuis beter gaat dan bij eerdere honden, vooral als ze de vacht goed bijhouden. Hun aanpak is vaak simpel, maar effectief:
- Wekelijks borstelen en maandelijks wassen met een milde hondenshampoo.
- Een vaste slaapplek voor de hond (bij voorkeur niet in bed).
- Een stofzuiger met HEPA-filter of luchtzuiveraar gebruiken.
Wie ernstige klachten heeft, doet er goed aan om voor aanschaf een allergietest te doen of een dag te logeren bij een fokker of gezin met labradoodles. Zo ontdek je of jouw lichaam reageert op de specifieke vacht en omgeving van de hond.
Wat kun je hieruit meenemen?
De labradoodle is niet “magisch” allergievrij — maar wél een ras dat bij sommige mensen met milde allergie beter verdragen wordt dan gemiddeld. Dat komt vooral door hun vachtstructuur en het feit dat veel baasjes bewust omgaan met verzorging en hygiëne. Toch blijft het persoonlijk: de enige manier om zekerheid te krijgen is testen, ervaren en eerlijk advies vragen aan je arts en fokker.
De wetenschap is duidelijk: geen enkel ras is hypoallergeen. Maar een goed onderhouden doodle, met een wol- of fleecevacht, kan voor sommige gezinnen wél een haalbare en prettige keuze zijn.
Bronnen
1) Brunekreef B. et al. (2012). “Can f 1 levels in hair and homes of different dog breeds: Lack of evidence to describe any dog breed as hypoallergenic.” American Journal of Rhinology and Allergy. Beschikbaar via NIH PMC.
2) Vredegoor DW. et al. (2012). “Allergen levels in different dog breeds: hypoallergenic dogs do not exist.” Journal of Allergy and Clinical Immunology. Zie PubMed.
