Je labradoodle sleept ineens knuffels naar haar mand, likt constant aan haar tepels en lijkt haar eten minder interessant te vinden. Misschien denk je eerst dat het gewoon een rare bui is. Tot je hoort: “Ze is schijnzwanger.” Klinkt onschuldig, maar voor je hond is het best heftig. Haar hormonen slaan op hol, haar lijf denkt dat ze pups krijgt — terwijl dat niet zo is. Tijd om te begrijpen wat er gebeurt en wat jij kunt doen om haar te helpen.
Wat is een schijnzwangerschap bij honden?
Een schijnzwangerschap — of schijndracht — komt regelmatig voor bij niet-gesteriliseerde teven. Het ontstaat meestal zes tot twaalf weken na de loopsheid. In deze periode stijgt het hormoon prolactine in haar lichaam, hetzelfde hormoon dat melkproductie aanstuurt bij echte moeders. Haar lijf ‘denkt’ dus dat ze zwanger is, terwijl er geen bevruchting heeft plaatsgevonden.
Het komt bij bijna elk ras voor, maar bij gevoelige en zorgzame rassen zoals de Labradoodle zie je het vaak iets duidelijker terug in gedrag en stemming. Sommige teven worden moederlijk, andere juist chagrijnig of down. En ja — het kan eruitzien alsof ze echt op pups wacht.
De signalen van een schijnzwangere hond
Je kunt een schijnzwangerschap herkennen aan lichamelijke én gedragsveranderingen. Niet elke hond heeft ze allemaal, maar dit zijn de meest voorkomende tekenen:
Lichamelijke symptomen
- De melkklieren zwellen op — vooral die bij de achterpoten.
- Er kan daadwerkelijk melkproductie ontstaan.
- De buik lijkt iets dikker te worden.
- Sommige honden braken of hebben minder eetlust.
- Je merkt dat ze vaker wil likken aan haar tepels (wat beter voorkomen kan worden).
Blijft ze veel likken, dan kan er een huidontsteking ontstaan. En in zeldzame gevallen raken de melkklieren zelf ontstoken — dat kan pijnlijk zijn en vraagt om medische aandacht.
Gedragsveranderingen
- Ze sleept knuffels, sokken of speeltjes naar haar mand.
- Ze wil haar ‘nest’ niet verlaten en bewaakt het fanatiek.
- Ze lijkt sloom, down of minder speels.
- Of juist: ze is extra aanhankelijk en zoekt veel contact.
- Soms wil ze niet eten of korter wandelen — alsof ze wil “wachten op de pups”.
“Het ziet er misschien schattig uit, maar voor je hond voelt het echt alsof ze moeder is.”
Hoe weet je zeker dat je hond schijnzwanger is?
De verschijnselen lijken soms op een echte zwangerschap. Daarom is het goed om bij twijfel even langs de dierenarts te gaan. Die kan via lichamelijk onderzoek, echo of röntgenfoto zien of er sprake is van een echte dracht of een hormonale schijnzwangerschap.
Let op: sommige symptomen — zoals een dikkere buik en sloom gedrag — kunnen ook wijzen op een baarmoederontsteking. Dat is wél ernstig. Drinkt je hond veel, is ze futloos of heeft ze koorts? Dan moet je direct de dierenarts bellen. Beter een keer te vroeg dan te laat.
Wat kun je doen bij een schijnzwangere hond?
Goed nieuws: in de meeste gevallen gaat het vanzelf weer over na twee tot vier weken. Maar dat betekent niet dat je niets kunt doen. Jij kunt veel verschil maken met rust, afleiding en wat simpele aanpassingen in huis.
Praktische tips
- Leid haar af – wandel, speel of train samen. Beweging helpt de hormonen sneller te dalen.
- Verwijder “pupjes” – haal knuffels en speeltjes tijdelijk weg als ze die gaat beschermen.
- Voorkom likken aan de tepels – dat stimuleert melkproductie. Laat haar eventueel een T-shirt dragen.
- Let op voeding – geef iets minder energierijk voer, zodat de melkproductie sneller stopt.
- Blijf kalm – gedraag je gewoon normaal. Ga niet mee in haar moederrol, dat houdt het juist in stand.
De schijnzwangerschap is geen ziekte, maar wél een hormonaal rollercoastertje. En Labradoodles zijn gevoelig voor stemming: als jij rustig blijft, helpt dat haar echt.
Medicatie of natuurlijke middelen
In sommige gevallen heeft een hond zó veel last — veel melkproductie, agressie of onrust — dat de dierenarts medicatie kan voorschrijven. Deze remt de aanmaak van prolactine en helpt de hormonen weer in balans te brengen. Doe dit alleen op advies van je dierenarts; het is geen middel dat je zelf moet proberen.
Homeopathische of natuurlijke ondersteuning
Er bestaan homeopathische of kruidensupplementen die de hormonen zouden ondersteunen, maar de werking is niet altijd wetenschappelijk bewezen. Bij sommige honden helpt het, bij anderen niet. Wil je iets natuurlijks proberen, overleg dan eerst met je dierenarts — vooral als je hond al medicijnen gebruikt.
Hoe voorkom je een schijnzwangerschap?
Is je teef al eens schijnzwanger geweest? Dan is de kans groot dat het bij de volgende loopsheid weer gebeurt. De enige écht zekere manier om het te voorkomen, is sterilisatie. Als de eierstokken verwijderd zijn, worden er geen hormonen meer aangemaakt die schijndracht veroorzaken.
Bij Labradoodles is sterilisatie sowieso iets om over na te denken, zeker als je niet wilt fokken. Het voorkomt niet alleen schijnzwangerschappen, maar verkleint ook de kans op melkkliertumoren en baarmoederontstekingen.
Tot slot
Een schijnzwangere hond lijkt grappig of aandoenlijk, maar haar lijf werkt keihard. Geef haar rust, regelmaat en wat extra aandacht. Haal de knuffels weg, laat haar niet aan haar tepels likken en blijf zelf kalm. Na een paar weken trekt het meestal vanzelf weg.
Het beste wat je kunt doen? Rustig blijven, haar goed in de gaten houden en bij twijfel altijd even overleggen met de dierenarts.
